Eshab-ı Kehf, Bizans döneminde olduğu gibi Selçukluların fethinden sonra da Hıristiyanlar ve Müslümanlar tarafından kutsal bir mekan kabul edilip önemli bir ziyaret yeri olmuştur. Hıristiyanlar tarafından Seven Sleepers adı ile bilinir. Yedi Uyurlar, terim anlamı olarak, Roma döneminde putperest Dakyanus’un zulmünden kaçarak bir mağaraya sığınan ve mağarada, Allah tarafından uzun yıllar uyutulup tekrar uyandırılan ve halk arasında Yemliha, Mislina, Mekselina, Mernuş, Debernuş, Şazenuş ve Kefestatayuş isimleriyle bilinen inançlı yedi genç ile köpekleri Kıtmir’i ifade eder. Eshab-ı Kehf iki kelimeden oluşan Arapça bir tamlamadır. Kehf; oyuk, in, mağara anlamlarına gelir. Arapça eş anlamlısı ‘ğar’ dır. Eshabın iki anlamı vardır. İlki sahibin çoğuludur. Dolayısıyla Eshab-ı Kehf  bu anlamda Mağara Arkadaşları anlamına gelir. Diğeri ise dostlar, arkadaşlar anlamında kullanılan ‘eshab’dır ki bu anlamıyla da Mağara Dostları, Mağara Arkadaşları ve Mağara Yaranı anlamlarına gelir.