Ashab-ı Kehf gençlerini biliyorsunuz değil mi?

Müslümanların ve insanların mutlak ibret alması gerekli bir vakıadır. Ölümden sonra dirilişin en bariz örneğidir. Dünyanın fani ve ölümün hak olduğunu, insanların da kabir mağarasında yatıp sonra belirli bir zamanda hep beraber diriltileceğini, ahretteki sonsuz nimetler için dünyayı feda edenlerin kazançlı çıkacağı ve kesinlikle pişman olmayacaklarını anlatır.

Ashab-ı Kehf’in küfre karşı başkaldırmaları, dini bir alt yapıya sahip olmakla birlikte aynı zamanda haksızlığa, toplum aleyhine olan yönetime, zorbalığa da bir başkaldırıştır. Onların azınlık oluşu, baskıcı ve çoğunluk olan otoriteye de bir karşı çıkış halidir. Bu sosyolojik açıdan haklının haksıza ve onun zorbalığı ile dayatmalarına karşı oluşan muazzam bir misaldir. Ashab-ı Kehf mağara arkadaşlarının bu davranışları inananlara da örnek olmuştur.

O mübarekler; dünya malına, servete, şehvete, çıkara, menfaate, haksız kazanca, mevkii ve makam hırsına kapılmadılar. Allah’a teslim oldular. Üç günlük dünyayı değil sonsuzluğu tercih ettiler. Kısacası dünyaya bel bağlamamışlar, imkânları varken saltanat sürmemişler ve ellerinin tersiyle dünyayı itmişlerdir. Çünkü dünyanın fani, ahretin baki olduğuna inanmışlardır. Ahretin tek kazanılacağı yerin ise dünya olduğunu, onun içinde Müslümanların yaşantısının ahret odaklı olması gerektiğini de haykırmışlardır.

Günümüzde herhangi bir zorlama olmadığı halde özgürce yaşayan Müslümanlar ne alemdesiniz