Tarih: 18.07.2025

اَفَرَاَيْتُمُ الْمَٓاءَ الَّذ۪ي تَشْرَبُونَۜ. ءَاَنْتُمْ اَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ اَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ. لَوْ نَشَٓاءُ جَعَلْنَاهُ اُجَاجاً فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ.

وَقَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا وَكَفَانَا وَآوَانَا…

SUYUMUZU İSRAF ETMEYELİM
Muhterem Müslümanlar!
Yokluğu yaşanmadıkça, varlığının değeri bilinmeyen en büyük nimetlerden biri de “su”dur. Su; Yüce Allah’ın gökyüzünden tertemiz olarak indirdiği, temizlik vesilesi kıldığı, rahmet ve bereket kaynağıdır. Hutbeme başlarken okuduğum ayet-i kerimede “İçtiğiniz suya bakmaz mısınız? Onu buluttan siz mi indirdiniz, yoksa indiren biz miyiz? Dileseydik onu tuzlu, acı yapardık. O halde şükretmeniz gerekmez mi?”[1] buyrularak, suyun, Allah’ın büyük bir nimeti olduğu bizlere haber verilmektedir.

Aziz Müminler!
Su, sadece bireysel bir ihtiyaç değil aynı zamanda toplumsal bir haktır. Her insanın, hatta bütün canlıların sağlıklı ve yeterli suya erişme hakkı vardır. Zira insanlar su ile hayatlarını sürdürür, hayvanlar suyla can bulur, bitkiler suyla yeşerir.

Su, insanın dilediği gibi tüketebileceği sınırsız bir kaynak değildir. İlahi bir emanettir; sadece bize değil, gelecek nesillere de aittir. Bu sebeple suyu dikkatli kullanmak, korumak, adilce paylaşmak hepimizin hem dini, hem insani, hem de vicdani bir sorumluluğudur. Suyu ölçüsüzce harcamak ise yaratılmış her bir canlının hakkını ihlal etmektir, israftır, haramdır. Yüce Rabbimiz, وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُواۚ اِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِف۪ينَ۟ “…Yiyiniz, içiniz, fakat israf etmeyiniz. Çünkü Allah israf edenleri sevmez.”[2] buyurmaktadır.

Kıymetli Müslümanlar!
El yıkarken, diş fırçalarken, tıraş olurken, duş alırken, meyve ve sebzeleri temizlerken gereğinden fazla su tüketmek israftır. Peygamber Efendimiz (s.a.s) abdest alırken suyu fazla kullanan bir sahabiye, “Akan bir nehirden bile abdest alırken suyu gereksiz kullanmak israf olur.”[3] buyurarak, bu hususa dikkatlerimizi çekmektedir.

Evde, parkta, bahçede, tarlada, işyerinde, okulda veya sokakta nerede ve hangi amaçla olursa olsun, suyu gereksiz harcamak israftır. Arazi sulamalarında zamana riayet etmemek, sulama sırasında kendi hakkı ile yetinmeyip başkasının suyunu gasp etmek, herkese ait olan suyu kendi menfaati için kaçak kullanmak, insanların hakkına girmektir, günahtır. Aşırı kullanım sebebiyle suyun komşularımıza ulaşmasına engel olmak hak ihlalidir, vebaldir.

Temiz su kaynaklarını zehirli endüstriyel atıklar, kimyasal gübre, ilaçlar ya da çöpler ile kirletmek; atık suları, arıtma yapmadan nehirlere, göllere ve denizlere boşaltmak, insanların ve canlıların hayatını tehlikeye atmaktır, haramdır.

Değerli Müminler!
Kimse; ‘Benim imkânım var; istediğim kadar su harcar, dilediğim kadar kuyu açarım.” deme hakkına sahip değildir. Çünkü su; güçle, parayla ya da teknolojiyle elde edilen bir nimet değil; Allah’ın rahmetinin bir tecellisidir. Rabbimiz dilemezse, hangi teknoloji suyu gökten indirebilir? O murat etmezse, hangi güç, suyun toprağın derinliklerinde kaybolmasına engel olabilir? Nitekim Cenâb-ı Hakk’ın uyarısı gayet açıktır: قُلْ اَرَاَيْتُمْ اِنْ اَصْبَحَ مَٓاؤُ۬كُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْت۪يكُمْ بِمَٓاءٍ مَع۪ينٍ “De ki, Söyleyin bakalım: Suyunuz çekilip kayboluverse, size kim temiz bir su kaynağı getirebilir?”[4]

Aziz Müslümanlar!
Kuraklık, çevre kirliliği ve bilinçsiz tüketim sebebiyle temiz su kaynaklarımız her geçen gün azalıyor. Böylesine bir zamanda bize düşen; toprağımız çölleşmeden, ağaçlarımız kurumadan, sularımız yok olmadan gerekli tedbirleri almaktır. Suyumuzu; ölçülü ve dengeli kullanmaktır. Suyumuzun bir damlasını dahi israf etmemektir. Su kaynaklarını ve çevresini kirletmemektir. Su kaynaklarımızın korunmasına vesile olacak ağaçlar dikmek, yeni ormanlar oluşturmaktır. Sıcak günlerde hayvanlar için su mekânları ve kapları hazırlamaktır.

Yüce Rabbim; dağlarımıza, vadilerimize, ovalarımıza, susuz kalmış arazilerimize ve tüm bölgelerimize bol ve bereketli yağmurlar nasip eylesin. Gökten rahmetini, yerden bereketini eksik etmesin.

Sözümüzün sonu hutbeme başlarken okuduğum Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in şu duası olsun: “Bizi yediren, suya kandıran, bizim ihtiyaçlarımızı gideren ve bizi barındıran Allah’a hamdolsun!”[5]

[1] Vâkıa, 56/68-70.

[2] A’râf, 7/31.

[3] İbn Mâce, Tahâret, 48.

[4] Mülk, 67/30.

[5] Müslim, Zikir, 64.

Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü